ಮಾನವ ಶರೀರದ ಗಣಿತ ವಿಸ್ಮಯಗಳು
ಡಾ. ಕಿರಣ್ ವಿ.ಎಸ್.
ವೈದ್ಯರು
ಕಳೆದ 21 ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ಮಾನವ ಶರೀರದ ವಿವಿಧ ಅಂಗಗಳ
ಗಣಿತೀಯ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೇವೆ. ಇದು ಈ ಸರಣಿಯ ಅಂತಿಮ ಲೇಖನ. ಇದು ಮಾನವ ದೇಹದ ಕೆಲ
ವಿಸ್ಮಯಗಳನ್ನು ಗಣಿತದ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಅರಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ.
ಗಣಿತದಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಣಾನುಪಾತ (Golden Ratio) ಎನ್ನುವುದೊಂದಿದೆ. ಗ್ರೀಕ್
ಅಕ್ಷರಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಫೈ (φ) ಎಂದು
ಕರೆಯಲಾಗುವ ಇದರ ಮೌಲ್ಯ 1.618. ಇದರ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ ದಂಗುಬಡಿಸುವಂತಹದ್ದು. ಜೀವಸೃಷ್ಟಿಯ ಅನೇಕಾನೇಕ
ಅನುಪಾತಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಸಮನಾಗುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ದೇಹದ ಬಹಳಷ್ಟು ಅನುಪಾತಗಳು ಇದೇ ಆಗಿವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ದೇಹದ ಒಟ್ಟು ಉದ್ದವನ್ನು ತಲೆಯಿಂದ
ಹೊಕ್ಕುಳ ನಡುವಿನ ಉದ್ದದಿಂದ ಭಾಗಿಸಿದರೆ ದೊರೆಯುವುದು 1.618; ಮೊಳ
ಅಳೆಯುವಷ್ಟು ಕೈನ ಭಾಗದ ಉದ್ದವನ್ನು ಹಸ್ತದ ಉದ್ದದಿಂದ ಭಾಗಿಸಿದರೂ ಇದೇ ಫಲಿತಾಂಶ. ಮೂಗಿನ
ತುದಿಯಿಂದ ಆರಂಭಿಸಿ ಗಲ್ಲದ ತುದಿಯವರೆಗಿನ ಅಳತೆಯನ್ನು ಹುಬ್ಬಿನಿಂದ ಮೂಗಿನ ತುದಿಯವರೆಗಿನ
ಉದ್ದದಿಂದ ಭಾಗಿಸಿದರೆ ಮತ್ತೆ ಇದೇ ಮೌಲ್ಯ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಸೌಂದರ್ಯದ ಪರಿಭಾಷೆ ಈ φ ಮೌಲ್ಯದ ಮೇಲೆ
ನಿಂತಿದೆ ಎಂದು ಅನೇಕರ ಆಂಬೋಣ. ಇಡೀ ಸೃಷ್ಟಿ ರಚನೆಯ ಹಿಂದೆ ಈ ಮೌಲ್ಯವಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುವವರೂ
ಇದ್ದಾರೆ. ಶಂಖುಹುಳುವಿನ ಸುರಳಿಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಬೃಹತ್ ಗಾತ್ರದ ತಿಮಿಂಗಲಗಳ ರಚನಾ ಶಿಲ್ಪ ಈ
ಮೌಲ್ಯವನ್ನೇ ಸಾರುತ್ತದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ; ಮರಗಿಡಗಳ ಹಲವಾರು ಅನುಪಾತಗಳೂ ಇದಕ್ಕೇ ಸಮನಾಗುತ್ತವೆ. ಇನ್ನು ಮಹಾಸೃಷ್ಟಿಯ ಸಣ್ಣ
ಭಾಗವಾದ ನಮ್ಮ ದೇಹ ಇದೇ ಅನುಪಾತವನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದು ಅಚ್ಚರಿಯಲ್ಲ. ಈಚೆಗೆ ಈ ಅನುಪಾತವನ್ನು
ಸೌಂದರ್ಯ ಮೀಮಾಂಸೆಯಲ್ಲೂ ಪ್ರಯೋಗಕ್ಕೆ ತರಲಾಗಿದೆ. ಸುರೂಪಿ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸಕರು ಈ ಅನುಪಾತವನ್ನು
ಹಿಡಿದು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಹಣೆ, ಹುಬ್ಬು, ಮೂಗು,
ಗಲ್ಲ, ದವಡೆ ಮೊದಲಾದ ಜಾಗಗಳನ್ನು ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ
ಮೂಲಕ ತಿದ್ದಿ ತೀಡಿ ಎಂತಹವರನ್ನು ಬೇಕಾದರೂ ಜಗತ್ತಿನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸುಂದರರನ್ನಾಗಿ
ಮಾಡಬಲ್ಲವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅರಿಯದ ಜನರು ಗೊಡ್ಡು ಎಂದು ಭಾವಿಸುವ ಗಣಿತ ಈಗ ಸೃಷ್ಟಿ ಸೌಂದರ್ಯದ
ಅಡಿಪಾಯವಾಗಿದೆ.
ಮಿದುಳಿನ ಬಲವನ್ನು ಕಂಡದ್ದಾಗಿದೆ. ಮಿದುಳನ್ನು ಕಾಪಾಡುವ
ಸಲುವಾಗಿಯೇ ನಮ್ಮ ಇಡೀ ಶರೀರ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಬಹುಕಾಲ ನಂಬಲಾಗಿತ್ತು. ಮಿದುಳಿನಿಂದ
ನರಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಹೊರ ಚಿಮ್ಮುವ ಸಂಕೇತಗಳು ಗಂಟೆಗೆ ಸುಮಾರು 280 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತವೆ.
ಮಿದುಳಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶದಿಂದ ಸುಮಾರು 10 ವ್ಯಾಟ್ ಬಲ್ಬನ್ನು ಬೆಳಗಬಹುದು. ಮಿದುಳಿನ
ನೆನಪಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಅಪಾರ. ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಇದನ್ನು ಸುಮಾರು 1000 ಟೆರಬೈಟ್ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕ
ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ ಮಿದುಳಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕೋಶವೂ ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನಗಂಗೋತ್ರಿ ಗಾತ್ರದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು
ಹಿಡಿದಿಡುವಷ್ಟು ನೆನಪು ಹೊಂದಿದೆ. ಇಷ್ಟಾಗಿಯೂ,
ಕಣ್ಣುಗಳು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ನಿಂತು ನೋಡಿದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮಿದುಳು
ಗ್ರಹಿಸಬಲ್ಲದು. ಕಣ್ಣುಗಳು ಒಂದೆಡೆಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದೆಡೆಗೆ ನೋಡುವ ವೇಳೆ ಕ್ಷಿಪ್ರ
ಸಂಚಾರದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಕಾಣುವ ಯಾವ ಚಿತ್ರವೂ ಮಿದುಳಿಗೆ ಗ್ರಾಹ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಎಷ್ಟೇ
ಇದ್ದರೂ ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೂ ಮಿತಿಗಳಿವೆ ಎನ್ನುವುದು ಮಿದುಳು ನಮಗೆ ಕಲಿಸುವ ಪಾಠ.
ನಮ್ಮ ದೇಹದ ಅತ್ಯಂತ ವಿಸ್ಮಯಕಾರಿ ಅಂಗ ಯಕೃತ್. ಅದರ
ಎಷ್ಟೋ ಕೆಲಸಗಳು ನಮಗಿನ್ನೂ ತಿಳಿದೇ ಇಲ್ಲ! ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಯಕೃತ್ ಮಾಡಬಲ್ಲ ಸುಮಾರು 500
ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಷ್ಟೇ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಅದು
ಮಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜು. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಪತ್ತೆ ಮಾಡುವಷ್ಟು ನಮ್ಮ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಿಲ್ಲ.
ದೇಹದ ಕೌತುಕಗಳು ನಮ್ಮ ಪ್ರಸ್ತುತ ಜ್ಞಾನದ ಪರಿಧಿಗಿಂತ ತುಂಬಾ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿವೆ.
ಶರೀರ ಎಷ್ಟೇ ಸಂಕೀರ್ಣ ಎಂದರೂ, ಶರೀರದ ಎಲ್ಲ ಭಾಗಗಳೂ ಬದುಕಲು
ಅತ್ಯಗತ್ಯ ಎಂದೇನಿಲ್ಲ. ಕೆಲ ಅಂಗಗಳು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ – ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಮಿದುಳು, ಹೃದಯ, ಯಕೃತ್ - ಇವು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಜೀವಿಸುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಆದರೆ ಜಠರವಿಲ್ಲದೆ ಜೀವನ ಸಾಧ್ಯ. ಅಂತೆಯೇ, ಗುಲ್ಮ, ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯ ಸಾಕಷ್ಟು ಅಂಗಗಳು, ಒಂದು ಶ್ವಾಸಕೋಶ, ಒಂದು ಮೂತ್ರಪಿಂಡ, ಯಕೃತ್ತಿನ ಮುಕ್ಕಾಲು ಭಾಗ, ಕರುಳಿನ ಮುಕ್ಕಾಲು ಭಾಗಗಳು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಜೀವಂತ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯ. ಆದರೆ, ಅಂತಹ ಜೀವನದ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಬಹಳ ಹೆಚ್ಚು.
ದೇಹದ ಅತ್ಯಂತ ವೇಗದ ಕ್ರಿಯೆ ಸೀನುವುದು – ಗಂಟೆಗೆ
ಸುಮಾರು 160 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸೀನು ಸಂಚರಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆಮ್ಮಿನ ವೇಗ ಗಂಟೆಗೆ ಸುಮಾರು 95
ಕಿಲೊಮೀಟರ್ ಇರುತ್ತದೆ. ಬದುಕಿನ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ನಾವು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಎಂಜಲು ಸುಮಾರು ಎರಡು
ಈಜುಕೊಳಗಳನ್ನು ಭರ್ತಿ ಮಾಡಬಲ್ಲದು! ಸ್ತ್ರೀಯರ ಋತುಚಕ್ರದ ವೇಳೆ ಹೊರಬರುವ ಅಂಡಾಣು ಮಾನವ ಶರೀರದ
ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಜೀವಕೋಶ. ಅಂತೆಯೇ, ಪುರುಷರಲ್ಲಿನ ವೀರ್ಯಾಣು ದೇಹದ ಅತಿ ಚಿಕ್ಕ ಜೀವಕೋಶ. ಅಂದರೆ, ಹೊಸ ಜೀವ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಆಗಲು ದೇಹದ ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ದಗಾತ್ರದ ಕೋಶ ಅತ್ಯಂತ ಚಿಕ್ಕ ಗಾತ್ರದ
ಕೋಶದ ಜೊತೆ ಬೆರೆಯಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಬೆರೆತು ತಯಾರಾದ ಕೋಶ ದೇಹ ನಿರ್ಮಾಣದ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಜೀವಕೋಶ.
ಸುಮಾರು ಮೂವತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಈ ಜೀವಕೋಶ ಎರಡಾಗಿ ಒಡೆಯುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ, ತನ್ನ ಜೀವಮಾನದ ಮೊದಲ 30 ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ ಮಾನವ ಏಕಕೋಶಜೀವಿಯಾಗಿ ಕಳೆಯುತ್ತಾನೆ.
ಜೀವವಿಕಾಸದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಏಕಕೋಶಜೀವಿಯು ಎರಡಾಗಿ ಒಡೆಯಲು ಸುಮಾರು 2 ಬಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳಾದವು ಎಂದು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು
ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ. ಅದೀಗ 30 ನಿಮಿಷಗಳಿಗೆ ಇಳಿದಿದೆ. ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ
ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವನ್ನು ಒದಗಿಸಬಲ್ಲ ಸರಕು ಇದು. ಒಂದೆಡೆ ಇಂತಹ ಕ್ಲಿಷ್ಟಕರ ಗಣಿತದ ತರ್ಕವಾದರೆ, ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ “ಆರೋಗ್ಯವಂತ ವ್ಯಕ್ತಿ ದಿನಕ್ಕೆ ಸರಾಸರಿ 14 ಬಾರಿ ಹೂಸು ಬಿಡುತ್ತಾನೆ”
ಎಂಬುದನ್ನೂ ಸಂಶೋಧಕರು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ!
ಕೇವಲ ತಿನ್ನುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಬದುಕುವ ಪೀಳಿಗೆ ಇಂದು ನಮ್ಮ
ಮುಂದಿದೆ. ಆಹಾರದ ಯಾವುದೇ ಖಾತ್ರಿಯಿಲ್ಲದೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ವರ್ಷ ಬದುಕಿದ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಇಂದು ಆಹಾರ
ಖಾತ್ರಿಯನ್ನು ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವಷ್ಟು ನಾಗರಿಕತೆ ಬೆಳೆದಿದೆ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ
ದೇಹಕ್ಕೆ ಇದ್ಯಾವುದೂ ತಿಳಿದೇ ಇಲ್ಲ. ಅದಿನ್ನೂ ಜೀವವಿಕಾಸ ತನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ
ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತಿದೆಯೋ ಹಾಗೆಯೇ ಉಳಿದಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಆಹಾರ ಸಿಕ್ಕಾಗಲೆಲ್ಲ ತಿನ್ನುವ ವಾಂಛೆ
ನೀಡುತ್ತದೆ. ಆಹಾರ ಸೇವಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಶರೀರದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅದರ ಪಚನಕ್ಕೆ ವ್ಯಯಿಸುತ್ತದೆ. ಆ
ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಿದುಳು ಕೂಡ ಸಹಕಾರ ನೀಡಬೇಕಾದ್ದೇ. ಹಾಗಾಗಿ, ಗಡದ್ದಾಗಿ ತಿಂದ ಮೇಲೆ ನಿದ್ರೆ ಬರುತ್ತದೆ; ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗುತ್ತದೆ; ತರ್ಕ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ; ಮೂಗಿನ ವಾಸನೆ ಗ್ರಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯೂ ಇಳಿಮುಖವಾಗುತ್ತದೆ! ಮಾನವರ ಮೂಗಿಗೆ ಸುಮಾರು 50,000 ವಿವಿಧ ವಾಸನೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಿಸರ್ಗ ನೀಡಿದ್ದರೂ, ನಾವು ಇಂದು ಅದರ ಶೇಕಡಾ 1 ಭಾಗವನ್ನೂ ಬಳಸುವುದಿಲ್ಲ.
ನಮ್ಮ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ
ಕಾಣುವುದು ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಕೆಂಪು ರಕ್ತಕಣಗಳು. ಇವುಗಳು ಜೀವಂತ ಕೋಶಗಳಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ದೇಹದ ಸಾಕಷ್ಟು
ಭಾಗ ನಿರ್ಜೀವ! ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕೆಂಪು ರಕ್ತಕಣದಲ್ಲೂ ಕಬ್ಬಿಣದ ಅಂಶವಿದೆ. ಇಡೀ ಶರೀರದ
ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿದರೆ ಎಂಟು ಸೆಂಟಿಮೀಟರ್ ಉದ್ದದ ಮೊಳೆ ತಯಾರಿಸಬಹುದು ಎಂದು
ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಜಗತ್ತಿನ ಮಹಾಶಕ್ತಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ನಮ್ಮ ರಕ್ತದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮೂರಿಂಚು ಮೊಳೆ. ಶರೀರದ
ಉಷ್ಣತೆ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಎರಡು ಲೀಟರ್ ನೀರನ್ನು ಕುದಿಸಬಲ್ಲದು.
ಚತುಷ್ಪಾದಿ ಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿ ಆರಂಭವಾದ ಮನುಷ್ಯ
ದ್ವಿಪಾದಿಯಾಗಿ ಬದಲಾದದ್ದು ನಾವು ಇಂದಿಗೂ ಜೀವಂತ ಇರುವ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಮಾನವ ಪ್ರಭೇದ
ಬಲಶಾಲಿ ಮೃಗಗಳ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಎಂದೋ ನಶಿಸಿ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ದ್ವಿಪಾದಿ ದೇಹದ ಸಂತುಲನವನ್ನು
ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಹಳ ಶ್ರಮವಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದಿಡಲು ಸುಮಾರು 200 ಸ್ನಾಯುಗಳು
ಸಹಕರಿಸಬೇಕು. ಸುಮಾರು 25 ಟ್ರಿಲಿಯನ್ ಕೋಶಗಳ ಸಂಗಮವಾದ ವಯಸ್ಕರ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ನಿಮಿಷ 30
ಕೋಟಿ ಕೋಶಗಳು ನಶಿಸಿದರೆ, ಪ್ರತಿ
ನಿಮಿಷ 21 ಕೋಟಿ ಹೊಸ ಜೀವಕೋಶಗಳು ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಹೀಗೆ ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ
ದೇಹದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವ ಕೋಶಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಮನುಷ್ಯ ಶರೀರವನ್ನು ಸುಟ್ಟರೆ ಸುಮಾರು
ಮೂರರಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಕಿಲೋಗ್ರಾಂ ಬೂದಿ ಆಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬಹುತೇಕ ಮಾನವ ಶಿಶುಗಳು
ಹುಟ್ಟುವ ವೇಳೆ ಇಷ್ಟೇ ತೂಕ ಇರುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ, ಜಗತ್ತಿಗೆ ನಾವು ತಂದದ್ದು
ಎಷ್ಟೋ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದದ್ದೂ ಅಷ್ಟೇ ಎಂದಾಯಿತು.
ದೇಹದ ಗಣಿತದ ಸೋಜಿಗಗಳಿಗೆ ಅಂತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ!
------------------------
ಕುತೂಹಲಿ ಮಾರ್ಚ್ 2025 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಅಂತಿಮ ಲೇಖನ. ಸಂಚಿಕೆಯನ್ನು ಓದಲು ಕೊಂಡಿ:
https://www.flipbookpdf.net/web/site/2dfdc43cec3b6736075d4ea52eb66edc101d369bFBP32051436.pdf.html?fbclid=IwY2xjawLGSuhleHRuA2FlbQIxMABicmlkETAxR3BBNVdvd09jeHJ0ZDlsAR7KAQCFRrJzjEDmrLcafnHdguWbhhq4uZaFrqrnh1a52aK8E6jMSuzlPitLig_aem_3Gzo8YvlzZw2aBzR3SLKTg
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ